เปื่อยจากอนุสาวรีย์

อนุสาวรีย์ฯ หรือ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ คงไม่มีคนไทยคนไหนที่ไม่รู้จัก ถ้าหากต้องการเดินทางในกรุงเทพ หรือแม้แต่ไปต่างจังหวัดโดยรถตู้ ง่ายสุดๆก็ตั้งต้นมันที่นี่แหละ เพราะที่นี่เป็นจุดต่อรถที่ไปได้ทุกทิศทาง

วันหนึ่ง อยู่ดีๆก็มีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งมาปิดถนน จอดรถขวางทางจราจรเข้าออก เรียกร้องประชาธิปไตย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาชิวชิวไปแล้ว สำหรับประเทศไทยเรา แต่ที่ไม่ปกติคือ เสือกมีบล็อกเกอร์หนุ่มรูปงามที่ชอบดองบล็อกดันไปอยู่แม่งตรงนั้นพอดี!!! :mad:

.

เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านไปธุระในเมือง ก็ดูข่าวแล้ว เออ ทางโล่งเว้ยรอบนี้ (รอบที่แล้วสีเหลือง ต้องเดินซะเมื่อยขา) จึงเดินทางตามปกติ ข้ามซังฮี้ เข้าอนุสาวรีย์ฯต่อรถไฟฟ้า ป๊าบ ชั่วโมงครึ่ง ถึงที่หมายสบายผิดกัน

เสร็จธุระแล้ว กลับบ้านดีกว่า ทางเดิมโลด :kawaii:

.

ขณะที่ยืนเหล่สาวรอรถเมล์อยู่ตรงอนุสาวรีย์ฯ นึกสงสัยอยู่ว่าทำไมรถมันติดไฟแดงนานจังวะ อ้าวนั่นไฟเขียวแล้วทำไมไม่วิ่งกันล่ะครับ ร้อนนะเนี่ย สักพักพี่คนขับแท็กซี่ก็เปิดประตูออกมาเปิดกระโปรง?? รถเสียหรือไง? :confused:

และทุกแยกทั้งสี่ช่องทางก็เป็นเหมือนกันหมด แล้วก็มีพวกมอเตอร์ไซด์(วินไหนไม่รู้ใส่เสื้อสีแดง) ขี่วนรอบอนุสาวรีย์ฯพร้อมบีบแตร บางคันคนซ้อนถือธงชาติ ธงช้าง(ธงสีแดงที่มีรูปช้างตรงกลาง) โบกไปมา ยังกะเป็นคาราวานอะไรซักอย่าง มันเปลืองน้ำมันน่ะ รู้ไหมครับ สักพักพวกมือตบตีนตบก็ทยอยมากัน เพียบ!!

ความคิดแว๊บแรก และแว๊บเดียวเลย คือ ซวยแล้วกู…

ไม่แค่นั้น ฝนดันตกซะอีก โส-น้า-น่า :dead:

.

ผมเดินรอบอนุสาวรีย์ฯหนึ่งรอบ เพื่อดูว่าจะมีทางออกไปทางใดบ้าง อารมณ์คล้ายเล่นเกมส์ภาษา (RPG) เดินไปถามข่าวคนโน้นที คนนี้ที เข้าเซเว่นซื้อไอเท็มของกิน โทรถามเพื่อนบ้าง ได้ยินแต่ (ขออนุญาตไม่เซนเซอร์) “ซวยแล้วมึง” , “กูจะไปยังไงเนี่ย” , “ทำไมต้องวันนี้ด้วยวะ” , “แม่งเอ้ยยย” , “ไอ้พวกเหี้ย” ฯลฯ

แผนแรกเดินทะลุไปเรื่อยๆ(เส้นราชวิถี) คงจะเจอรถเมล์สักคัน แต่ไม่รู้จะเดินไกลไหม ถึงแค่เขาดินขาก็ลากแล้ว ถ้าเดินถึงซังฮี้ขาคงขาด ไม่รู้ว่าม็อบเค้าปิดถึงตรงไหน

แผนสอง เรียกพี่วินไปส่ง แต่คงไกลน่าดู(เกือบร้อยแน่ๆ) และก็ไม่รู้อีกว่ารถเมล์จะวิ่งมาหรือเปล่า

แผนสาม เรียกแท็กซี่ เอาคันที่จอดเปิดกระโปรงอยู่เลย เอ่อ พี่ครับ ไปศาลายาไหมพี่ ถามเสร็จคงโดนเขาต่อยหัวหลุด

แผนสุดท้าย รถไฟฟ้าแล้วไปตายเอาดาบหน้า

.

เหมือนคนมาชุมนุมกันโดยไม่ได้นัดหมายบนสถานีรถไฟฟ้า บางคนเพิ่งมาเพราะไม่รู้ข่าว บางคนก็กำลังจะไป เพราะถ้าเดี๋ยวนึกคึกอะไรขึ้นมา ปิดรถไฟฟ้าแม่นอีก จะซวยเอา ทำให้บนสถานีฯคนแน่นไปหมด ตัวก็เปียก เหนอะ แฉะ เหม็น อับ อูย ยีสต์สุดๆ :thumbsup:

หลังจากนั้นอีก ๓ ชั่วโมงครึ่ง ผมก็ถึงบ้าน

.

.

พรุ่งนี้มีนัดแถวๆเดอะมอลล์บางกะปิ สิบโมง

จะไปยังไงให้ทันล่ะเนี่ย? :sneer: