ควัน(อย่าง)หลง หงส์มาไทย

จากที่ไปดูหงส์ตัวเป็นๆมาเมื่อเดือนที่แล้ว เพิ่งมีโอกาสได้นำมารูปแปะ ฮ่าฮ่าฮ่า :D:

.

เริ่มด้วยการเผยผิวผู้ร่วมชะตากรรมทั้ง ๔ คน จะเห็นได้ว่าปริมาณคนไปดูนั้นเยอะตามที่ได้คาดไว้แล้วจริงๆด้วย ขอบอกว่า่มีสาวๆน่ารักๆเพียบเลย แต่ถ่ายรูปไว้ไม่ทัน มัวแต่นั่งจ้องน้ำลายยืด :crush: (จริงๆคือถอยกล้องป๊อกแป๊กมาใหม่ ลองเปลี่ยนโหมดถ่ายเล่นไปเรื่อยๆ ไม่ได้กะว่าจะเอามาลงบล็อก ภาพที่ถ่ายไว้จึงไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย) ดูไปดูมายังกะชุมนุมคนเสื้อแดงแน่ะ :lol:

บรรยากาศโดยทั่วๆ และเหล่าผู้ร่วมชะตากรรม

.

ภาพบรรยากาศในสนามก่อนการแข่งขัน ที่นั่งฝั่งไม่มีหลังคาคนเต็มแล้ว (กลุ่มนี้น่าจะเป็นกลุ่มจาก liverpoolthailand) ด้านฝั่งที่มีหลังคา ตรงนั้นบัตรแพงขึ้นหน่อย ซีกบนๆก็เต็มแล้วเหมือนกัน ส่วนสนามบอลหญ้าก็สวยขึ้นเยอะ น่าลงไปกลิ้งเล่นจริงๆเลย คนนั่งข้างหน้าใส่เสื้อ IN LIVERPOOL WE TRUST ของ Liverpool Thailand Fanclub สวยดี :thumbsup:

หันไปหันมา เจอดาราตั้งหลายคน ลิฟท์ สุพจน์ นั่งอยู่ข้างหลังถัดไป ๓ แถว โซนข้างๆ มี คุณคริส เดลิเวอรี่ มี ถั่วแระ ที่ใส่ชุดมาเชียร์ทีมไทย (แต่ตอนร้องเพลงเชียร์นี่ อารมณ์เหมือนไปงานบวช) และใครอีกไม่รู้จำชื่อไม่ได้ แต่ที่แน่ๆมีน้องเต้ยด้วย :oops: เดินถือป้ายรอบสนามก่อนแข่ง ตัวเล็กยังกะมด (เพราะเธออยู่ห่างจากผมสองร้อยเจ็ดสิบแปดจุดหกสี่เมตร) :depressed

บรรยากาศภายในสนามก่อนการแข่งขัน

.

ใกล้เวลาแข่งขัน แค่นักเตะทั้งสองทีมลงมาวอร์มร่างกาย ก็เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวกได้ดีทีเดียว รู้สึกว่าวันนั้นเป็นวันเกิดของ เดิร์ก เค้าท์ ด้วย เจ๋งดีมีคนร้องแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้เป็นหมื่นๆคน

ทีมไทยลงสนามในชุดสีน้ำเงิน ถ้าใส่เสื้อเหลืองหน่อยล่ะมีฮา :hero:

เริ่มแข่งกันแล้ว

.

ตอนแข่งขัน ผมไม่รู้จะถ่ายรูปอะไร กล้องผมมันซูมได้เท่าที่เห็นในภาพครับ คนอื่นๆเค้ามีกล้องส่องทางไกล กับกล้องเทพๆที่มีเลนส์ซูมอันเท่ากระบอกข้าวหลาม เฮ้อ…

ก็เลยลองถ่ายวีดีโอดู แล้วเอามาตัดต่อ สนุกดี โชคดีถ่ายติดตอนบาเบลยิงประตูแรกด้วย กระโดดเฮจนมือไปโดนปุ่มหยุดบันทึกซะงั้น มือใหม่ๆ (ช่วงกลางๆเสียงหายไปหน่อยนึง) :dead:

เริ่มครึ่งหลังไปได้สักพักฝนดันตกครับ แล้วใครๆต่างก็กางร่มกันพรึบพรับๆ ยกเว้นพวกผม ๔ คน โอ้ว ได้อารมณ์เหมือนไปเชียร์บอลที่อังกฤษเลย และกล้องผมก็เลยเป็นหมันไป ณ บัดดล :sneer:

จนกระทั่งหมดเวลาการแข่งขัน ผลเสมอกัน ๑ – ๑ และร้องเพลง You’ll Never Walk Alone ก่อนออกจากสนาม

แต่ฝนก็ยังตกลงมาไม่ขาดสาย แถมยังหนักกว่าเดิมซะอีก ทีนี้ล่ะนรกเลย คน ๓ – ๔ หมื่นคน ต่างคนต่างหาทางกลับบ้าน ที่หลบฝนก็ไม่ค่อยมี แท๊กซี่ก็เต็มตลอด รถก็ติดติ๊ดติด :wtf: เวลาขณะนั้น ๒๒.๐๐ น.

.

ถึงบ้าน ๐๑.๓๐ น. แถมตัวเปียกยันเครื่องใน :stare: