เวลาไปร้านขายหนังสือในห้าง มันจะมีหนังสืออยู่ประเภทหนึ่ง (เค้าเรียกกันว่า นิยาย หรือเปล่า? :confused: ) ที่หน้าปกเป็นรูปหนุ่มๆสาวๆหล่อๆสวยๆ ผมก็นึกสงสัยอยู่ว่าเนื้อหาข้างในเป็นอย่างไร พอลองหยิบอ่าน เออแฮะ เหมือนกับอ่านเรื่องย่อละครในหน้าหนังสือพิมพ์เลย :S
และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสหยิบมันขึ้นมาอ่านจนจบ ๑ เล่มเต็มๆ พออ่านแล้วอารมณ์คล้ายๆดูละครหลังข่าวเลย สนุกดี อ่านเรื่อยๆเพลินๆดีเหมือนกัน มิน่าล่ะ พวกผู้หญิงถึงชอบอ่านกัน
แล้วทำไมผมถึงไปอ่านมันล่ะ ทั้งๆที่หนังสือประเภทนี้ ไม่ค่อยที่จะถูกสเปกของเหล่าๆผู้ชายสักเท่าไหร่ (ถ้ามีภาพประกอบหวือๆหวาๆก็ว่าไปอย่าง :P: )
เหตุผลเพราะว่า เพื่อนผมมันเป็นคนเขียนน่ะสิ!! … ฮี่กับๆ ฮี่กับๆ :weird:
(อ่ะ เอารูปขนาดเป้งๆไปดูเลย)
พนาสินค่ะ นักเขียนหน้าใหม่ จากคำทักทายก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ ไม่ใช่กะเทียม
แม้ชื่อจะแมน แล้วเด็กข้างบ้านยังชอบทำหน้าสงสัย ถามแม่ประจำว่า “พี่เค้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย” (แง่ม! ไอ้เด็กเวร เดี๋ยวงับหัวซะเลย :grr: )ส่วนหน้าตาก็ใช้ได้ พิมพ์เดียวกันกับนางเอกนิยายของตัวเองเดี๊ยะ (ห้ามอ้อก ต่ายขอ
:yawn: ) เคยฝันอยากเป็นเด็กขัดสตั๊ดให้แม็กก้า แต่ฝันสลายทำไม่สำเร็จ เพราะแม็กก้าแวนสตั๊ดไปซะก่อน (เศร้า :cry: ) เลยหันมาจับปากกา บอกเล่าชิวิตจริงของตัวเองผ่านตัวหนังสือแทนแรงบันดาลใจเหรอ คงเพราะนิสัยรักการอ่านมาตั้งแต่เด็กนั่นแหละ อ่านดะ บ่ยั่น หนังสือทุกประเภท (เว้นหนังสือเรียน) แล้วยิ่งมาเรียนฟิสิกส์ ได้ยินรุ่นพี่คนนึงบอกว่า จบฟิสิกส์ทำอะไรก็ได้ ทุกอย่าง เชื่อ เลยจับปากกาเป็นนักเขียนซะเลย :nerd:
ส่วนสไตล์การเขียน ก็หวานใส โรแมนติก ใกล้เคียงชีวิตจริงนั่นแหละ ง่ายดี ไม่ต้องติดไปไกล เขียนไป ก็อมยิ้มไป หวังว่าคนอ่านจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน :oops:
สุดท้าย อาจจะเป็นงานเขียนที่ไม่ได้ให้ข้อคิดอะไรมากมาย นอกจากความเย็นฉ่ำ ชื่นมื่น ในหัวใจเท่านั้นเอง :crush:
รักและขอบคุณ :heart:
เพื่อนๆ และนักอ่านทุกท่าน
.
โทษฐานที่เป็นสาวกหงส์เหมือนกัน (แต่ถามมันจริงๆ มันไม่รู้จักใครเลย นอกจากไอ้อ้วนหัวหยิกที่ชื่อ แม็กก้า 555) เลยอุดหนุนซะหน่อย
ส่วนใครที่นิยมชมชอบหนังสือประเภทนี้อยู่ รบกวนหนังสือดีๆ เกลียดนักที่รักเธอ ซักเล่มสองเล่ม ใครซื้อเกินสิบเล่ม นักเขียนบอกว่าจะพาไปเลี้ยงข้าวขาหมู ๒ จาน!
.
.
ปล. เชื่อหรือยังว่าจบฟิสิกส์แล้วทำได้ทุกอย่าง … ยกเว้นประโยชน์ :D: :D:
