บ้านผมรณรงค์การลดภาวะโลกร้อน โดยการปลูกต้นไม้ไว้รอบๆบ้าน ยายมักจะปลูกพืชผักสวนครัว แม่มักจะปลูกดอกไม้ พ่อมักจะปลูกพวกผลไม้และไม้ประดับ ส่วนผมมักจะมีหน้าที่ทำสวน…
แถวๆหน้าบ้าน พ่อผมปลูกต้นชมพู่ไว้ต้นหนึ่ง หลังจากที่ผมสึกมาแล้ว ผมมักได้กินผลของมันอยู่เป็นประจำ รสชาติไม่ถึงกับหวานมากมาย แต่ก็พออร่อยเพราะเราปลูกเอง ดีกว่าเสียเงินซื้อ
จนกระทั่ง เมื่อ ๒ – ๓ วันที่ผ่านมา บ้านผมเกิดฝนตกและมีลมพัดแรง ทำให้ลูกของมันทั้งเล็กทั้งใหญ่ร่วงลงมาหมดต้นเลย เฮ้ย อดกินกันพอดี :mad:
เมื่อไม่มีอาหารปาก ร่างกายจึงขยับไปหาอาหารตา
เปิดโทรทัศน์ดู เจอถ่ายทอดสดการอภิปรายไม่ไว้วางใจ เอ๊ะ…
.
.
เอ๊ะ…
.
.
.
มันจะเป็น ลางดีหรือลางร้ายครับท่าน? :omg:
.
.
ปล. ดูการอภิปรายฯแล้วสนุกกว่าดูละครหลังข่าวอีกครับ :lol:
การอภิปราย…สนุกครับ
เมื่อกี้ดูจนหลับไปรอบล่ะ
ว่าแล้วเปิดดูต่อดีกว่า…
ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสดูทีวีเลย โลกทัศน์เลยค่อนข้างแคบ
ฮือ ๆ ๆ ทำงานประจำ —-> เลี้ยงลูก —–> งานพิเศษ = เวลาหมด
อภิปรายเหมือนครั้งก่อนๆเลย วนไปก็วนมา ทั้งสองฝ่าย :sweat:
เดี๋ยวพอน้องนะโมโตก็ช่วยพ่อได้เยอะครับคุณชิทท์ :wink: