ในตอนจบปี

เหมือนเป็นธรรมเนียมว่า เมื่อเริ่มต้นปีใหม่ ใครๆต่างก็ตั้งปฏิภาณว่า จะเริ่มทำอะไรใหม่ๆ ให้กับตัวเองบ้าง ให้กับครอบครัวบ้าง ให้กับผู้อื่นบ้าง อะไรที่ตั้งใจว่าจะทำ แต่ไม่ได้ทำเมื่อปีที่ผ่านมา ก็จะยกยอดมาเริ่มทำมันซะปีนี้เลย ถือว่าฤกษ์ดี ที่ผ่านมาถือว่าโมฆะ

แล้วเราเคยย้อนกลับไปคิดไหมว่า ไอ้อะไรต่างๆทั้งหลายแหล่ ที่เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะทำ แต่ดันไม่ได้ทำนั้น เหตุผลเพียงเพราะว่า…อะไร

ต่างคนต่างก็มีเหตุผลที่แตกต่างกันไป เหตุผลของคนคนหนึ่ง อาจจะใช้ได้กับคนอีกคนหนึ่ง แต่กับอีกคนหนึ่ง อาจจะใช้ไม่ได้เลย กลับกลายไปเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น :innocent:

เพราะมนุษย์เรามีความเป็นปัจเจก มีลักษณะเฉพาะตัว ไม่มีใครเหมือนใคร แตกต่างตามลักษณะสภาพแวดล้อม ภูมิหลัง ครอบครัว นิสัยส่วนตัว ฯลฯ

ฉะนั้นเราเอง ย่อมต้องมีเหตุผลของตัวเราเอง ในการที่จะอธิบายสิ่งที่ไม่ได้ทำ ไม่ได้เกิดขึ้น ทั้งๆที่ตั้งใจไว้แล้ว

เพียงแต่ อย่าเข้าข้างตัวเอง และ อย่าหลอกตัวเอง ก็แล้วกัน

ต้นปีอากาศหนาว มีการก่อผิงไฟ ใหม่ๆไฟยังแรง เฮ้ย! กูมีโปรเจค ๑๐ อย่างที่จะทำว่ะ เจ๋งๆทั้งนั้น ผ่านไป ๓ อาทิตย์ ไฟเริ่มอ่อน เดี๋ยวค่อยทำ ผ่านไป ๓ เดือน เข้าหน้าร้อน ไฟริบหรี่ๆ จะดับแหล่ไม่ดับแหล่ เห็นแล้วรำคาญ ป้าบ! นี่แน่ะ เอาเท้าตบซะ ลืมไปเลยว่าตัวเองเป็นคนตะโกนโหวกเหวกเอง เมื่อตอนต้นปี พอผ่านไป ๓ ไตรมาส หน้าฝน ฝนสาด ดับสนิท สาด… :grr:

พอวนมาสิ้นปีอีกครั้ง ก็ย้อนกลับไปอ่านย่อหน้าแรกใหม่ ไม่จบไม่สิ้น

ที่เขียนมานี่ ไม่ได้หมายความว่า ให้เรากลับไปจมอยู่กับอดีต หากเพียงแต่ให้เรา นำอดีตที่ผ่านมาทำให้เกิดประโยชน์ เพื่ออนาคตที่ดีขึ้น

เอาล่ะ ย้อนกลับไปคิดอีกทีซิว่า เวลาที่ผ่านมา ๑ ปี เรา “ได้” อะไรบ้าง? และ “ให้” อะไรบ้าง?

และเมื่อนำทั้งหมดมาประมวลผล เราอาจจะพบคำตอบของคำถามที่ว่า…

…ในตอนจบปี ชีวิตเรามีคุณค่ามากขึ้นแค่ไหน? :cheerful:

.