Tag: หนุ่ม

  • เปลี่ยนเสื้อใหม่

    สำหรับขาประจำของบล็อกนี้ คงเห็นได้ว่า เจ้าของบล็อกไม่ค่อยที่จะเปลี่ยนธีมซักเท่าไหร่ (มีเปลี่ยนภาพบ้างเล็กน้อย) อาจเนื่องมาจากนิสัยส่วนตัวที่มั่นคง รักเดียวใจเดียว ไม่เจ้าชู้กระตู้ฮู้ (แหวะ :stare: ) หารู้ไม่ว่าสาเหตุที่แท้จริงนั้น คือ ขี้…เกียจ :hero:

  • ก้าวต่อไปของมนุษยชาติ คือ ขยะ

    “ทำไมหนอ มนุษย์จึงทิ้งขยะไม่เป็นที่” วันนี้(เมื่อหลายวัน) ผมตื่นตั้งแต่ตี ๔ ครึ่ง อาบน้ำ แต่งตัว แล้วออกเดินทางไปยังจุดขึ้นยานพาหนะ โดยมีหมายกำหนดการที่เวลาตี ๖ เป็นเวลาขับเคลื่อน จุดหมายปลายทางที่ผมจะไปในวันนี้ คือเขตแดนติดต่อระหว่างทะเลอ่าวไทยกับประเทศชลบุรีเอฟซีปอร์โต้ ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก ใช่แล้วครับ ที่หมายคือ “ชายหาดเมืองพัทยา” ผมถูกคนในสถาบันสิ่งแวดล้อมไทย (สสท.) บังคับ ขู่เข็ญชวน และเอาขนมมาล่อ ให้ไปร่วมภารกิจกู้โลก “Cleanup Pattaya” ที่จัดขึ้นโดยพี่โค้กแอนด์เดอะแก๊ง ซึ่งพี่แกใจดีมากมาย แจกเสื้อและหมวกสีแดงสดใส และมันสามารถทำให้ผมพาวเวอร์อัพ แปลงร่างเป็นอีกาสายฟ้าคาบพริกได้อย่างง่ายดาย ขอบคุณครับ :devil: ภารกิจ “Cleanup Pattaya” ตามชื่อเลยแปลว่า การรวมกลุ่มกัน มานั่งกินส้มตำ หนึกปิ้ง หอยลวก และเล่นบานาน่าโบ๊ท เอ้ย ไม่ใจ้แล้ว คือ การร่วมทำความสะอาดชายหาดและทะเล เพื่อรักษาความน่ารักน่าทะนุถนอมของโลกสืบต่อไป โดยสาระสำคัญของงาน เท่าที่สมองอันไร้สาระจะจำได้ คือ เก็บขยะตามชายหาด, ดำน้ำเก็บขยะในทะเล, ปล่อยเต่าทะเล, ปล่อยลูกปูห้าแสนตัว และข้าวฟรี!…

  • หนอนหนังสือ

    เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ผมมีตู้อยู่ใบหนึ่ง ตู้ใบนี้ไม่ได้มีไว้ซักผ้า หรือแช่ผักแช่ปลา แต่เอาไว้ใช้เก็บหนังสือ ครับ มันคือตู้เก็บหนังสือ (ห่า บอกตั้งแต่แรกก็รู้แล้ว :sneer: ) หนังสือภายในตู้นี้ แบ่งเป็นสัดส่วนตามสันดานของเจ้าของได้เป็น หนังสืออ่านเล่น ๕ %, หนังสือวิชาการ+อ้างอิง ๑๐ %, หนังสือคอมฯ ๒๐ %, หนังสือการ์ตูน ๘๐ % และหนังสือโป๊อื่นๆอีก ๕ % (๑๒๐ % พอดีเป๊ะ!) และในทุกๆวัน ผมต้องเปิดตู้นี้วันละหลายๆครั้ง เพราะผมดันเอากระเป๋าตังค์, กุญแจรถ, กระปุกออมสิน ฯลฯ วางแปะเก็บไว้ในนี้ . ซึ่งเมื่อวานเย็น หลังจากกลับมาจากข้างนอก ตามสูตร ผมจัดแจงเก็บของต่างๆเข้าในตู้ตามปกติ และระหว่างนั้นสายตาก็มองดูเหล่าหนังสือต่างๆที่วางตัวเรียงกันเป็นแถวๆไปด้วย พลางคิดว่า อืม คืนนี้น้องคนไหนจะอ่านหนังสือให้ป๋าฟังก่อนนอนน๊าาา… อ๊ะ ฮันเตอร์เบอร์ ๒๕ น้องใหม่ (เพิ่งซื้อมาเมื่อห้าหกวันก่อน) เสร็จป๋า :crush: (มัน(ส์)มากครับ…

  • ชมฟรี

    เผอิญเจอใบประกาศใบนี้ แปะติดอยู่ที่ตู้ไปรษณีย์ ในศาลารอรถเมล์แถวบ้าน แว๊บแรกที่เห็นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็แค่ประมาณใบประกาศงานวัดต่างจังหวัดธรรมดาๆ แต่พอดูให้ลึกๆลงไปในรายละเอียด เจออะไรหลายๆอย่างที่สามารถเอาไปต่อยอดความคิดได้ เช่น การใช้คู่สี, การใช้ตัวอักษร, การจัดรูปแบบ, การพิมพ์สองสี ฯลฯ ค่อนข้างลงตัวในหลายๆอย่าง ไม่รู้คนอื่นมองแล้วคิดยังไง แต่ผมชอบว่ะ! . อันนี้ลองทำดู จากไอเดียด้านบน . . ฟอนต์ : NP Naipol All in One, AvantGarde LT Medium

  • เหมียวของใคร ใครก็ไม่ห่วง

    บ้านคือที่ที่เราอยู่พักอาศัย หลับ กิน ขี้ นอน ใครบ้างที่ไม่รู้จักบ้าน คงไม่มี แต่ใครบ้างที่ไม่มีบ้าน อันนี้อีกเรื่องนึง ไม่เกี่ยว ลองเดินออกมาหน้าประตูบ้าน หันหลังกลับไปมองบ้านเต็มๆสองตา หรี่ตาซ้าย ปิดตาขวา ยังไง๊ ยังไง มันก็ยังเป็นบ้าน(อาจจะไม่ถ้าหลับตา) แต่มีบางคนมองว่าบ้านผมเป็นวัด!!! :sweat: อยู่ดีๆในเย็นวันหนึ่ง บ้านผมมีสิ่งแปลกปลอมเล็ดลอดเข้ามาในบ้าน นั่นก็คือ ลูกเหมียว ครับ ตัวกะเปี๊ยกเดียวเอง อายุน่าจะไม่เกินเดือน ใครไม่รู้แอบเอามาปล่อยที่บ้าน ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้บอกได้คำเดียวเลยว่า ซวยแล้วสิครับ แค่ลำพังกองทัพแมวเหมียวที่บ้าน ที่แม่ผมอุปการะเลี้ยงดูไว้เพื่อคลุกข้าวให้เหนื่อยเล่นๆยามว่างนั้น ก็ถือว่าโคตรจะเปลืองแล้วครับ อ้อ จาก ครั้งนั้น แม่เฉลยแล้วว่าเหมียวนินจาที่บ้านมี ๗ ตัวพอดิบพอดีครับ ไม่ขาดไม่เกิน และด้วยเหตุนี้ เจ้าลูกเหมียวสมาชิกใหม่จึงไม่เป็นที่ต้องการนัก แต่แม่คลุกข้าวป้อนน้ำให้แขกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โอ้ว คุณแม่ตัวอย่าง :thumbsup: ตกกลางคืน ลูกเหมียวมันร้องแง้ว แง้ว แง่ว แงว แง้ว แง๊ว เกือบทั้งคืน(หรือเปล่าไม่รู้ เพราะผมหลับไปก่อน) รำคาญก็รำคาญ…

  • วันแม่ ๓๖๕ วัน (ยังไม่พอเลย)

    สำหรับลูกแล้ว . วันแม่ . . มีเพียง ๑ วัน . ต่อปี . แต่ . . . . . สำหรับแม่แล้ว . วันลูก . . มีตั้งแต่ . . . วันที่ลูกเกิด . . . . . . . . . . รักแม่ครับ . . . . . . . ปล. ไม่รู้มาจากไหน แต่มันก้องอยู่ในหัว

  • แปดแป่ดแป้ดแป๊ดแป๋ด

    เค้าว่าวันนี้เป็นวันมงคล 08/08/08 จะทำอะไรก็จะดีวันดีคืน เจริญรุ่งเรืองไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนเครื่องหมายอินฟินิตี้ . ฮ้าว… ตื่นนอนสิบโมง อ่านการ์ตูนถึงสิบเอ็ดโมง เตรียมงานของเมื่อวานและแผนงานวันนี้ อาบน้ำ สระผม กินข้าวเที่ยง โทรศัพท์หา… บ่ายโมงเริ่มทำงาน นั่งฟังเพลงไปด้วย บ่ายสามออกไปคุยงานข้างนอก ฝนดันตกอีก เซ็งชิบ กลับมาเช็คเมล อ่านฟีด ปั่นบอร์ด คอมเม้นต์บล๊อกเพื่อนบ้าน ไม่หนุกเลย เนตเต่ามากมาย โฮกๆๆ หงุดหงิด ทำงานต่อก็ได้ฟร่ะ แหกปากร้องเพลง หกโมงมึนหัวจัง หาข้าวกินดีกว่า ขนมด้วย ดูพิธีเปิดโอลิมปิคตอนทุ่มนึง สวยดี สองทุ่มทำงานต่ออีกหน่อย สามทุ่มอาบน้ำ กินขนม ดูการ์ตูนสบายๆ ห้าทุ่มครึ่ง ปิดไฟ กรน ฟี้ . พรุ่งนี้ไปบริจาคเลือดตอนสายๆ :kiss: . . วันนี้เป็นวันมงคลจริงๆ…เหรอ?

  • เริงระบำชาวเกาะ

    หลังจากที่ลาออกจากงานมาได้สักพัก ตอนนี้ผมได้งานทำแล้วครับ   หน้าที่ความรับผิดชอบ : ๑.ล้างจาน   ๒.รดน้ำต้นไม้   ๓.กวาดใบไม้หน้าบ้าน   ๔.ตากผ้า + เก็บผ้า   ๕.ปิดหน้าต่างขณะฝนตก   ๖.ซื้อของเข้าบ้าน   ๗.กรอกน้ำ   ๘.เก็บดอกแค + เด็ดพริก   ๙.งานอื่นๆที่อาจโดนมอบหมายจากผู้บังคับบัญชา ตำแหน่งพิเศษ : เจ้าหน้าที่กันบูด หน้าที่พิเศษ : กวาดของทุกอย่างลงกระเพาะก่อนถึงวันหมดอายุ อำนาจและขอบเขต : ภายในอาณาบริเวณรั้วบ้าน ผู้บังคับบัญชา : พ่อ, แม่, ยาย ผู้ใต้บังคับบัญชา : ไอ้เหมียว ๕ ตัว หรืออาจมากกว่า (เพราะไม่รู้มันไปนอนที่ไหนกันบ้าง) วุฒิการศึกษา : วท.บ. ฟิสิกส์ ประสบการณ์ : ๒๘ ปีขึ้นไป ความสามารถพิเศษ :…

  • สวัสดีชาวโลก

    และแล้วเขาก็กลับมายัง “โลก” อีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่เขาได้เข้าไปผจญภัยในดินแดนที่เรียกกันว่า “ธรรม” ดินแดนที่เหล่าชายชนเผ่าไทยพุทธ ต้องเข้าไปทำภารกิจเมื่อถึงวัยอันควร ในอดีตกาล บรรพบุรุษของเผ่าได้ตั้งประเพณีปฏิบัติไว้ว่า ชายที่มีอายุเกินกว่า ๗,๓๐๐ วัน หรือ ๒๐ ปีขึ้นไป ต้องเข้าไปฝึกวิชา และค้นหาสิ่งสำคัญสิ่งหนึ่งออกมาให้ได้ ก้าวแรกที่ “หนุ่ม” ชายไทยพุทธคนหนึ่ง ที่มีอายุ ๒๐ ปี กับอีก ๒,๙๒๐ วัน ก้าวลงบน “โลก” นั้น เขารู้สึกได้ถึงความวุ่นวาย ความขัดแย้ง ในสังคมที่ป่วยอย่างที่ไม่อาจรู้ได้ว่า จะเอายาอะไรมาฉีดมารักษาเยียวยาได้บ้าง จริงๆแล้วมันก็มีอยู่นะ แต่ “กล้า” ที่จะกินกันหรือเปล่า? สภาพร่างกายภายนอกของเขา เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมก่อนที่เขาจะเข้าไปในนั้นหลายอย่าง ผมหดสั้นลงแทบติดหนังหัว, คิ้วแหว่งเป็นหย่อมๆ, ตัวดำแบบสะพายแล่ง, ฝ่าเท้าด้าน, มือด้าน และ เกือบตายด้าน สภาพจิตใจภายในของเขา ก็เปลี่ยนแปลงไปด้วยเช่นกัน สงบ, นิ่ง, เย็น และสุขุม มากยิ่งขึ้น แต่เขากลับออกมาด้วยมือที่ว่างเปล่า ไม่มีอะไรติดไม้ติดมือออกมาด้วยเลย…

  • ภารกิจชีวิต

    สวัสดีครับ หลังสงกรานต์มานี่ ผมไม่ค่อยได้อัพบล๊อกซักเท่าไหร่ (ก่อนสงกรานต์มรึงก็ไม่ค่อยอัพเหมือนกัน) ข้ออ้างเดิมๆที่เคยใช้ไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็น คอมฯเจ๊ง, งานยุ่ง, หมดมุข, กลับบ้าน ฯลฯ จะเก็บเอามารีไซเคิลใช้ใหม่ก็กระไรอยู่ คิดไปคิดมา ติ๊งต่อง ได้ล่ะ เอ่อ คือว่า ผมติดภารกิจชีวิตครับ เพราะในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ ผมจะ… . ๑. ลาออก ผมจะลาออกครับ ผมจะลาออก ลาออกจากงานประจำที่ทำมา ๕ ปี ๖ เดือน กับอีก ๑๕ วัน เอ้า ทำไมถึงลาออกล่ะ? เรื่องนี้ต้องเล่ากันยาวครับ เอาเป็นโอกาสหน้าก็แล้วกัน สัญญาด้วยเกียรติของลูกเสือสามัญ :pirate: กำหนดการ – ๒๒ เม.ย. สิ่งที่ต้องทำก่อน – ยื่นใบลาออก+คืนกุญแจต่างๆ – เก็บของส่วนตัว – จัดโต๊ะทำงาน – จัดการข้อมูลในคอมฯ (เอกสาร, เพลง, ภาพโป๊)…

  • กลอนหนึ่งเมษาสักวาตอแหล

    …สักวาจริงๆแล้วผมอายุสิบแปดปี เป็นคนที่แบบว่าหน้าตาดี พูดจาไพเราะเสนาะพาเข้าที แถมอีกทีที่บ้านรวยด้วยนะเออ… …มีลูกตัวเบอเร่อแล้วสามคนกำลังน่ารัก มีแฟนมีกิ๊กอีกเป็นกระตั๊กๆ หน้าที่การงานใครรู้เป็นร้องทัก- สิน-สา-หมัก ไม่เอาไม่พูดเดี๋ยวอยู่คุก… …มีแต่ทุกข์ใครเข้ามาที่แห่งนี้ เงินทองสูญเสียหายหนักอีกซักปี สุขภาพร่างกายจงไม่ดี วันนี้พรุ่งนี้โดนไล่ออกไม่มีงาน… …อู้มานานไปทำงานเลยดีกว่า เดี๋ยวคนเขียนจะโดนเองหลายบาทา ตัดจบเลยแล้วกันหนึ่งเมษา ลาลาลา ลาลา ชะเอิงเอย… . . . A p r i l   F o o l ‘ s   D a y . ปล.คนเขียนมันบ้าเพราะอากาศมันร้อนครับ :dead:

  • ยาวิเศษ

    ช่วงนี้ประเทศไทยอากาศแปรปรวนยิ่งนัก สาเหตุไม่รู้ว่าจะเกิดจากวิกฤตภาวะโลกร้อน หรือแก๊ซโซฮอล์ หรือโฉมหน้ารัฐบาลใหม่กันแน่ จนร่างกายเกิดอาการสับสน มึนงง เอ๊ะ อะไรกันเนี่ย อีกแล้วเหรอ เอาละวะ เป็นหวัดแม่นซะเลย! :sick: เทรนด์ใหม่ฤดูนี้(ให้ทายว่าฤดูอะไร?) คือการทำเสียงเป็ด การซื้ดน้ำมูก และการดื่มน้ำอุ่นครับ ผู้คนรอบข้างผม ทั้งเพื่อน ทั้งคนรู้จัก ทั้งคนไม่รู้จัก ทั้งลูกน้อง(ซวยตูต้องตามงานมันอีก) ทั้งหัวหน้า(เย้ ร่าเริงๆ) ทยอยกันเป็นเหมือนวิ่งผลัด การเป็นหวัดนี่ไม่ใช่ไม่ดีนะครับ ผมว่าดีซะอีก ใครมีแฟนก็อ้อนแฟนได้ มีคนคอยประคบประหงม บางคนได้หยุดงานลาป่วย นอนเกาตูด ดูหนังแผ่น กินขนม โอ้ว สวรรค์แท้ๆ น่าอิจฉาจริงๆ ทำไมน่ะเหรอ? เพราะว่าผมไม่เคยเป็นหวัดน่ะสิครับ :wink: . ปีนี้เข้าสู่ปีที่ ๔ แล้วที่ผมเลิกกับน้องหวัด สาเหตุที่เราเลิกกัน เพราะว่าผมไม่ค่อยมีเวลาให้เธอครับ เวลาว่างหลังเลิกงานหรือวันหยุด ผมมักจะออกไปว่ายน้ำ(ทั้งๆที่ว่ายไม่เป็นนะเออ) หรือไม่ก็ไปเตะบอลกับเพื่อนๆ นั่นแหละครับ ง่ายๆเลย “ออกกำลังกาย” ไม่ต้องมากมาย อย่างน้อยเดือนละครั้งสองครั้ง ให้เหงื่อมันไหลมันซึมออกซะบ้าง หลังจากพ้นรั้วมหาลัยเข้าสู่รั้วธุรกิจ หาเลี้ยงปากท้อง…